babalar günü
bugun diğer günlerden farksız. seni bugun daha çok sevmiyorum, daha çok özlemiyorum. dün nasılsa bugun de öyle. 3 yıl once ne hissediyorsam hala aynisin kalbimde, zihnimde.
askıları dolduran rengarenk gömleklerin yok simdi. seni kaybettikten sonra kapının önüne konan ayakkabıların da nerede, bilmem.. nasıl zoruma gitmişti sana ait olanı orada görmek. sen olmayınca onların da onemi yok.
pazar günleri anlamını yitireli 3 yıl oldu.
belgesel izlemek keyif vermiyor artık.
uzun zamandır sucuklu yumurta ve pideyi de bir arada görmüyorum.
seninle bir anlam kazanırdı o ufacık detaylar.
acın son bulursa ben de iyileşirim sandim. belki biraz güçlendim
ama simdi sadece çok yorgunum.
kurtar beni.
askıları dolduran rengarenk gömleklerin yok simdi. seni kaybettikten sonra kapının önüne konan ayakkabıların da nerede, bilmem.. nasıl zoruma gitmişti sana ait olanı orada görmek. sen olmayınca onların da onemi yok.
pazar günleri anlamını yitireli 3 yıl oldu.
belgesel izlemek keyif vermiyor artık.
uzun zamandır sucuklu yumurta ve pideyi de bir arada görmüyorum.
seninle bir anlam kazanırdı o ufacık detaylar.
acın son bulursa ben de iyileşirim sandim. belki biraz güçlendim
ama simdi sadece çok yorgunum.
kurtar beni.
Tekrardan merhaba. Öncelikle başın sağolsun, umarım o günden beri ayakta kalacak gücü ve sabrı her şeye rağmen kendinde bulabilmişsindir. Bugün önceki yazılarımdaki gibi fazla yorum yapamayacağım. Ama şunu bilmeni isterim ki geçen günlerde babamla tartıştım ve ikimizin de üzülmesine rağmen kendi üzüntümü unutup onun üzüntüsünü vicdanımda hissettim ve gece uyku uyuyamadım. Gün geçtikçe, zaman akıp gittikçe babamın yaşlandığını görüyorum ve belki de ölümden korktuğum için, bu zamana kadar beni koşulsuz sevmiş ve her daim yanımda olmuş bir insanın bir gün göçüp gideceği fikri aklıma geldikçe bu durumu kabullenemiyorum. Tartışmamızda "Belki de 20-25 yıllık ömrüm kaldı." dedi ve bu bile o kadar az geldi ki. Her ölüm erkendir derler eskiler bu yüzden. Ben de bir gün babamı kaybedeceğim ve bu zamana kadar asla kolay kolay ağlamayan ben bile o gün dünyam başıma yıkılmışçasına ağlayacağım yüksek ihtimalle. Seni bu zamana kadar aşka ve diğer konulara bakış açında anladıysam bile baba konusunda henüz tam olarak anlayamam ama en nihayetinde bu konuda da acımız, düşüncelerimiz ve babalarımızın bize bıraktığı hatıraların yarattığı tebessümler ortak olacak.
YanıtlaSilHayatında her zaman sana yaşadığın kayıpları en iyi şekilde telafi etmeye ve içindeki manevi boşluğu huzurla dolduracak insanların çıkmasını umuyorum. Umarım onlardan biri olabilmişimdir bir şekilde. Olamadıysam bile bil ki ben buralardayım ve senin hislerini hissediyorum.
Sen güçlü ve cesur bir kadınsın. Bu zamana kadar yazdıkların ve ayakta kalman bunu fazlasıyla gösteriyor. Bunu asla unutma, olur mu?
Ne zaman konuşmak istersen, sabır ve güç istersen buradayım. Acına, mutluluğuna, korkularına ortak olduğum sürece buralarda olurum ben.
Babanın hatrı için gülümsemeyi ve güçlü olmayı bir an olsun çıkarma aklından. Eminim ki seni böyle görmek isterdi.
Son nefesini verene kadar ölümsüz saniyordum.. Bazen keske kaybolsaydi ama yasadigini bilseydim dedigim cok oldu. Ama acilari son buldu. Yazabilecegim o kadar fazla sey var ki.. Yasamak icin mucadele ettigi neredeyse 2 yil hakkinda. Ve hatta yasamis oldugu 53 yil hakkinda ve sonrasi icin. Ama hicbir pismanligim yok. Beraber gulduk, birlikte agladik. Sarildik acilarimiz hafifledi. Ama keske daha cok fotografimiz olsaydi diyorum hep ama fotograf cekilmeyi de pek sevmezdi babam:)
SilHayat planladiklarimizin cok otesinde bazen ve elimizde olmayan degisikler hayatimini bastan asagi degistiriyor. Hic beklenmedik bir anda kendini cikmazin icinde bulabiliyorsun. Hesaplayamiyorsun iste. “Yarin olecekmis gibi yasa”
Gec cevap verdigim icin kusura bakma,.. ve tesekkur ederim yazdiklarinla bir sekilde benimlesin. Iyi ki varsin guzel insan:)
Elliot Erwitt der ki: "Fotoğraf çekmenin tüm esprisi bazı şeyleri sözlerle açıklamak zorunda kalmamaktır." Fotoğraf oracıkta dursa bile bazen hiçbir anlam ifade etmez, bazen bizden uzakta ve ücra bir köşede kalır, tozlanır. Ama bu zamana kadar hafızanda yaşatmak istediğin her şeyi hatırlamak ve yaşatmak fotoğraftan çok daha meşakkatli olsa da bir o kadar da güzel. Bu konuda ben ne kadar konuşsam da belki nafile olacak ama en azından bu tarifsiz acıyla yaşamayı öğrenebilecek kadar güçlüsün benden de başkalarından da. Her insan son nefesini vermeden önce sevdikleriyle birlikte olmayı ve onların iyiliğini sağlığını ister. Babam seni öyle gördükçe daha da huzurlu olmuştur eminim ki. Onu ancak sen hayallerinde, yaptığın her işte ve aldığın her nefeste yaşatabilirsin. İyi ki varsın, iyi ki bu huzur dolu köşeni keşfetmişim.
Sil