-
Hiçbir fikrim yok, ulaşıyorsa yazdıklarım sana. Hissediyorsan özlediğimi seni, duyuyorsan her gece ‘iyi geceler’ dediğimi.. 

Ve birer anıya dönüşen rutinler. Kapıda karşılayıp sarılmalar, omzuna yaslanıp izlediğimiz yüzlerce film, belgesel.. Her pazar macerası.
Hayranlıkla izlediğim, senden öğrendiğim yüzlerce şey. Yenilmezlik hissi, sen ellerimi her tuttuğunda. Sırtım yere gelmezdi sen varken. Düşmezdim hiç, yara almazdım. 
Simdi yara bere icinde.
Vedalardan nefret ettim hep. Uzak kalmaktan sevdiğim her insandan, özlemekten onları ve elimden gelmeyen her şeyden nefret ettim. Simdi ise uzağım herkesten. Ve sen ise, bir uçak bileti alıp yanına gelemeyeceğim kadar uzağımdasın. 

Yorumlar

  1. Adsız1 Şubat 2020 15:25

    Yürümekle aşınan mesafeler iki kalpten biri mühürlendiği zaman nefesini teninde hissedecek kadar yakınında olsa bile sonu getirilmemiş bir acı gelir. Mesafeler bir doğa kanunu kadar her zaman aynıdır, sadakat ve güzel hayaller ise nehir suları gibi gelip gider. Geriye kalanlardan ilk göze çarpan şey tarif edilemez ve bedelini sadece senin ödeyebileceğin ve üstesinden senin gelebileceğin iyi ve kötü günlerin hep birlikte verdiği üzüntü olur. Aradan günler, aylar, yıllar geçer. Mesafe artık o kadar değersizdir ki seni bu duruma sokan kişi, içinde bulunduğun gerçeklikten ve boyutlardan kopmuştur ve yanı başında olsa bile başka bir boyutta farkına bile varamayacağın bir varlık haline gelir. Bu noktada hayat sana sonrasında çok minnettar olacağın bir iyilik yapmıştır, seni acı dolu bir esaretten kurtarıp kötü bir yoldan azat etmiştir.

    Belki şimdi yaslanabileceğin bir omuz, zevklerini, en bastırılamaz coşkunluklarını ve histerilerini paylaşabileceğin birinin olmadığını düşünüyorsun. Ama hayat bir insanı böyle durumlarda hiç beklemediği kadar kısa sürede yanıltacak kadar güzel sinsilikler de barındırıyor. Belki de aylardır en gizli ve dürüst duygu ve düşüncelerini paylaştığın bu duvarlara her seferinde senin gibi yaslanan, sessiz çığlıklarını duyan ve sana el uzatan biri vardır. Bazı ipuçlarını görmelisin çünkü kendine ve başka birine vermen gereken şanslar ipuçlarında gizlidir.

    Uzaklardan nefret etmemelisin. Uzaklar sana senin ve karşındakinin gerçek yüzünü gösterir, bakmaktan kendini asla alıkoyamayacağın bir aynadır. Kimliğin, kendine katkıların, özgürlüğün ve güçlü duygularının tümü uzaklığının eserleridir. Uzaklıklar, iki insanın fikirleri, duyguları, deneyimleri ve hayalleri bir oldukça dudaklardan dökülen kelimelerle biter.
    Artık kalk, yaraların hayata sımsıkı tutunca iyileşir. Belki de bu yazdıklarımı okumayacaksın ama olur da okursan bir önceki paragrafın son cümlesini asla unutma ve iliklerinde hisset. Uzaklıkların ikimiz için de ne kadar yakınlık olduğunu bu zamana kadar aramızda paylaştığımız yazılardan da anlayabilirsin.
    Sevgiyle kal.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

baba

-
4 yıl önce arkadaşım babasını kaybettiğinde çok ağlamıştım ben de kaybedersem yaşayamam diye. o ay babamın kanser olduğu ortaya çıktı. kızını öperken sakalları batmasın diye her gün tıraş olan bir adamdı benim babam; kanseri protesto etmek için sakal bıraktı, 10 yaş yaşlandı. tüm korkularına maruz kaldı bir buçuk sene. bizim için mücadele etti, direndi. ama.. en güzel vedasını yapıp gitti sert görünüşlü adam. ismimizi dahi hatırlayamayacak duruma gelmişken sarılmak istedi bize, yanaklarımızı sıktı. en güzel gülüşünü hafızalarımıza kazıyıp gitti. - uzun yol yolculuklarında aklıma babam gelir. uyumadan önce plutoya sarıldığımda, dışarıda bir kız çocuğu babasının elini tuttuğunda, anneme sarıldığımda, ablamla konuştuğumda.. bazen kurulmuş alakasız bir cümle içinde.. işin özü her anımda aklımda.  öyle tuhaf bir acısı var ki yokluğunun. bazen bu acı parçalara ayrılıp vücudumun her bir noktasına dağılmışçasına yakıyor, öyle hissediyorum. bazen de kendi kendini toplayıp küçülüyor, his
Devamı
-
Hiçbir seyi siklemiyorum. Sonra hiçbir seyi takmadigimi dusunup uzuluyorum cunku kendi hayatimi bile siklemiyorum. Sonra diyorum kendime bu gecici bir donem. Belli bir noktadan sonra bundan bile bikip kendin icin bir seyler yapmaya başlayacaksın  O günü oturdum bekliyorum hala. Bekliyorum cunku yanlış kararlar almaktan korkuyorum. Farkındayım denemeden bunu bilemezsin. Kafam darmaduman. Bin tane senaryo gerçekleşir mi, bilmem. İçimde sakinleştirmeye calistigim ego. Gun geçtikçe icimde buyuyup giden bir ofke. Anksiyete ataklari, kontrol etmesi zor. Bir yandan uzaklasmak istiyorsun ama diger yanin kalabalığa alışık. Bir karambolun icinde kosuyorsun bilinmeze. Gözlerinden belli dunun yorgunluğu gecmis ustune. Dinlenmek istiyorsun ama ya bir seyler kacirirsam hayattan muamasi. 
Devamı
-
Yarım bıraktıklarım, yarına bırakıp ertesi gün yüzüne bakmadıklarım ve daha başlamadan kafamda bitirdiklerim. Ya üzerinde durulmaması gerekenler hakkında çok düşünüp, senaryolar yazıp çiziyorum ya da ölçüp biçmeden bir karara varıp, elimin tersiyle itiyorum ihtimalleri. Hangisi daha kötü diye soracak olursam kendime; ortasını bulamamak, diyorum. Bazı detaylara takılmak güzel. Eğer bütünü ele aldığında ortaya çıkan manzara tatmin ediciyse. Ama öyle detaylar da var ki; üzerine iki dakika düşünse; yalan, karmaşa, kaos içinde kaybediyor kendini insan. Her şeye öyle hemen teslim olmaktan bahsetmiyorum. Bu böyledir deyip göz yummak değil de mantıklı geleni kafaya uydurmak..  Ama kaybolmak da güzel her şeye rağmen. Çıktığın yolda karşına çıkan her engebenin gidişatına nasıl yön verebileceğini artık kavrayabilmek. 
Devamı